arkalarından bi fatiha okumalıydık
kahvemiz orta tuzlu olurken
bir pınar daha kurudu gözlerde...
iyi insanlar uçarken gökyüzüne
ince memed öksüz kaldı
Tanrılaştırırken bir takım şeyleri
Kabe'deki putlar
Acı dolu gönüller parçalandı
şimdi bir yalnızlık türküsünde takılı kaldım
nasıldı nasıldı, hatırlıyorum o kör ve esrarengiz sesi
Tanrım! bi mektup yazmıştım sana çocukken
okuyabildin mi
ulaştıramadım mı yoksa
o yüzden mi babam hala toprakla can kardeş
anlamıyorum, nasıl ulaşmadı o mektup abim ulaştıracağım demişti
kandırdı mı yani beni
yalnızlığın ne demek olduğunu bilse
böyle yapmazdı hastalanıp öleceğimi bilse kesin yapmazdı
dört duvar arasında rutubet kokusuyla
ben kan kusarken yanım da olurdu, toprak...
benim de can kardeşim olacak şimdi
gözüm tavanın lambasına bakakaldı
ben bi yalnızlık türküsünde takılı kaldım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder