Bugün de talan edildi kalbim Küfretti tüm odacıklarım Neyzen neyi de güzel çalar, küfrü de güzel eder miş- tam bir geçmiş zaman...
Yaşam ne kötü bir kavga argo dolu bir hava da gök siyah yer kurumak da olan bir ağaç...
Düş eksikliğinden ölürken tüm bilinçaltıları alt katta okunurken fatihalar Azrail kapıyı yoklardı bitiremeyeceğim, bitiremeyeceğim bu yazıyı parmaklıklar arkasına koyun beni duvarı kanatmak istiyorum...
Biraz daha yazarsam, birkaç ışık yılı uzağa gideceğim dönüşüm sadece bir itiraza gebe olacak. bu bir sigara matemidir efendiler! kül tablaları izmaritlerin mezarlığıdır. geçmiş geleceğin teminatıdır, şimdiki zaman sadece papatya falı...
masallara artık çocuklar bile inanmayacak, etrafta gülümseyen insan bile kalmayacak. gidişlere ağlanmayacak,
içki masaları eski bir söylenti olacak evler, tek gözlü evler rutubetten ölecek.
kapalı cezaevlerinden çok;
açık hava tımarhaneler ile dolacak her sokak cami, hastane ve okuldan çok tımarhaneler açılacak her seçim öncesi. hedef bir milyon deli, diğerleri de ölü...
Lanetler okuyacaktım bir gün azap çekerim diye korktum.
Sustum, ama beynimdeki homurdanan ses şiddetini arttırdı
Hissizleştim, hiç sönmeyen o volkan alev toplarıyla düş sakinlerini kavurdu.
Eridi, kulağım akmaya başladı.
Durduramayacağım sanıyordum, nitekim durdu.
Beynimdeki homurdanan ses bu olaya müthiş bir kahkaha atıp tüm ambiyansı bozdu.
Lanet olsun.
VI. Beynimdeki homurdanan ses bir zebaninin sesiydi Çünkü her insan bir zebani besler beyninin bilmediği köşelerinde Bir insan bilmediği o köşelere girdiğinde kötülüğe kaybolur Beyninin bilmediği o çıkmaz sokaklarından her insan kaçmak ister Mesela ben... Ben çok kaçmak istedim Tanrım! Ama bilmediğim o köşeler o kadar geniş ve uzundu ki bitmek bilmez bir labirenti andırıyordu korkuyordum, üşüyordum çok soğuk ve ıssızdı burası çünkü Halbuki beynimin altın damarlarına giden yolu bulsam şuan içim anne ile dolardı, çünkü anne bir sevginin başlangıcıdır Unutmam gerekiyor bazı şeyleri ama yürüdüğüm bu labirentte yaptığım kötülükler aklıma geliyor; geldikçe vicdan denilen o dürtüm kabir azabı çekiyor ölmeden önce Tanrım, beni yalnız bırakma burası çok karanlık Bir İsa değilim ama ben de senin bir kulunum. Bunu demem bile içimdeki zebaniyi güçlendiriyor, farkındayım artık Tanrım! Sen hep benimleydin, ama ben kördüm.